Menu
ต้นแทกโซเดียม (Taxodium distichum) ไซเปรสหัวล้าน มีถิ่นกำเนิด ในอเมริกาเหนือ ทอดยาวจากนิวเจอร์ซีย์ ตะวันออกเฉียงใต้ ไปทางใต้ถึง ฟลอริดาและทอดยาวไปถึงแม่น้ำมิสซิสซิปปี ในแผ่นดินใหญ่ ป่าต้นสนหัวโล้นโบราณ จะมีต้นไม้บางต้น มีอายุมากกว่า 1,700 ปี
ต้นแทกโซเดียม หรือไซเปรสหัวล้าน Bald cypress ต้นไม้หายาก ต่างประเทศ สกุลนี้อยู่ในวงศ์ Cupressaceae เป็นพันธุ์ต้นไซเปรส มีอัตราการเติบโต ปานกลางและเนื้อสัมผัสที่ดี การเติบโตสูง 50 ถึง 100 ฟุตและกว้าง 20 ถึง 30 ฟุต ต้นไซเปรส
แบบหัวล้านที่ปรับตัวได้นั้น เติบโตขึ้นใน สภาพอากาศที่ ทนความร้อน และทนแล้ง โซนความแข็งแกร่งอยู่ในระดับ 4 ถึง 9 จากกรมวิชาการเกษตร (USDA) [1]
กรวยบนต้นไซเปรสหัวล้าน เติบโตยาว 1 ถึง 2 นิ้ว และใบเล็ก ๆ มีสีเขียว และจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อน และเป็นสีส้มในฤดูใบไม้ร่วง เปลือกสีแดงถึงน้ำตาลเป็นเส้น ๆ และจะผลิต“ หัวเข่า” เมื่อปลูกในน้ำ หรือใกล้น้ำ ต้นไซเปรสหัวโล้น ต้องการแสงแดดเต็มที่ และสามารถเติบโตในดินหลากหลายชนิด คล้ายๆ กับ ต้นคริสต์มาส รวมถึงดินที่เปียก บดอัด และแห้ง
ต้นสนไซเปรส อายุน้อยๆ ก็สามารถทนทาน ต่อน้ำท่วมขัง สูงสิบเมตร ได้นานหลายเดือน ในขณะที่ลำต้น รากคล้ายหัวเข่า และดินก้นบึง ที่อยู่รอบๆ รากของมัน ดูดซับน้ำฝน ที่มากับพายุ และคาร์บอนไว้เหมือนฟองน้ำ พวกมันสามารถ มีชีวิตรอดจากภัยแล้ง ยืดเยื้อนานหลายทศวรรษได้
ต้นแทกโซเดียม หรือ สนไซเปรสมีส่วนช่วยเติมน้ำบาดาล อีกทั้งยังสามารถ กรองสิ่งปนเปื้อนได้ มีความทนทานต่อน้ำเค็มสูง และที่พิเศษที่สุด คือ มีความสามารถในการเอาชีวิตรอดจากพายุรุนแรงที่สุดบนโลกได้ ทำให้ต้นไม้นี้ไม่เหมือนใคร [2]
บึงไซเปรส ได้รับการปลูกมากที่สุด นอกอเมริกา มีกิ่งก้านคล้ายต้นยูและการเจริญเติบโตแบบเสี้ยม เพราะมันมี สร้างโครงสร้างที่เรียกว่า ปอดบวม ที่ช่วยให้อากาศเข้าถึงได้ จึงสามารถ เติบโต โดยที่รากนั้น จมอยู่ใต้น้ำ ได้อย่างสมบูรณ์ แม้จะไม่ชอบอยู่ใต้น้ำโดยตรงก็ตาม [3]
ไซเปรสหัวล้าน เป็นไม้สนชนิดหนึ่ง ในไม่กี่ชนิด ท