เอื้องเขาพระวิหาร หรือ เอื้องระฟ้า (Vandopsis lisspchiloides)

เอื้องเขาพระวิหาร

เอื้องเขาพระวิหาร หรือ เอื้องระฟ้า เป็นกล้วยไม้สายพันธุ์หนึ่งในสกุล Vandopsis ซึ่งอยู่ในวงศ์ กล้วยไม้ ( Orchidaceae ) มีลักษณะพิเศษ ที่ด้านหลังเป็นสีเหลืองสดและสีชมพูอมส้ม ชอบขึ้นอยู่ตามหินหน้าผา ซอกหิน หรือท่อนซุง รูปแบบการเจริญเติบโตแบบโมโนโพเดียล (monopodial)

เอื้องเขาพระวิหาร กล้วยไม้พันธุ์แท้

เอื้องเขาพระวิหาร จัดว่าเป็นกล้วยไม้ พันธุ์แท้ในสกุล Vandopsis ต้นไม้หายาก พันธุ์ไทย เป็นกล้วยไม้เฉพาะถิ่น และเป็นพืชเด่น ของอุทยานแห่งชาติ เขาพระวิหาร จ. ศรีสะเกษ ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด มีความทนทานต่อสภาพแวดล้อม ที่ขาดแคลน ทั้งธาตุอาหาร และน้ำ จัดว่าเป็น “ต้นไม้หายาก พันธุ์ไทย” อีกชนิดหนึ่งที่นักสะสมต้นไม้ต้องการ [1]

ข้อมูลทั่วไป

ชื่อ: เอื้องเขาพระวิหาร
ชื่อวิทยาศาสตร์: Vandopsis lisspchiloides
วงศ์: Orchidaceae
สกุล: Vandopsis
ถิ่นอาศัย: ที่ราบลุ่มของประเทศฟิลิปปินส์ ไทย ลาวและเกาะนิวกินี
สภาพนิเวศน์: กล้วยไม้ขึ้นบนหิน ไทยมักพบขึ้นบนหินทราย มักขึ้นอยู่บนที่ราบ สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 200 – 500 เมตร

ที่มา: เขาพระวิหาร (กล้วยไม้) [2]

ลักษณะเด่น ของ เอื้องเขาพระวิหาร

ลำต้น: ที่แข็งแรง สามารถสูงได้ถึง 2 เมตรหรือ 80 นิ้ว ขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลาง 1.5 -2 นิ้ว
ใบ: แข็ง และเหนียว และยาวได้ถึง 1 ฟุต (30 ซม.) รูปตัววีแคบ สีเขียวอ่อนถ้าอยู่ที่กลางที่โล่งแจ้งจะมีสีเขียวอมเหลือง ใบจะเรียงสลับตรงข้าม ตามแนวตั้ง ระนาบเดียวกัน
ดอก: ช่อดอกแบบกระจะ (raceme) คือ ช่อที่มีดอกย่อย มีก้านดอก แยกจากแกนกลาง ก้านดอกย่อยแต่ละดอก จะมีความยาว ใกล้เคียงกัน ออก ที่ข้างลำต้น ตั้งตรง ช่อดอกยาวได้ถึง 2 เมตร หนึ่งต้นให้มีช่อดอกได้ 4 – 5 ช่อต่อปี ขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของต้น ดอกมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ด้านหลังเป็นสีเหลืองสด และสีชมพูอมส้ม มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 7 ซม. และอยู่ได้นานหลายเดือน

ลักษณะทางนิเวศน์วิทยา

ลักษณะการเจริญเติบโต ทางนิเวศน์ นั้นพบเจริญเติบ