มุมสังหาร จากประสบการณ์ ที่ผ่านศึกมาทุกทวีปอารมณ์

แม้ชื่อของแดนนี่ กรีนจะผูกกับคำว่าสามแต้ม แต่คนที่ติดตามเขา มาตั้งแต่ยุคสเปอร์สจะรู้ดีว่า เกมรับของกรีน เป็นเหตุผลอันดับต้นๆ ที่ทำให้โค้ชไว้วางใจใช้งานในนาทีสำคัญ

• เขามีความยาวช่วงแขน และท่าทางป้องกันที่มีวินัย สามารถไล่ตามมือชู้ตรอบวง, สลับไปชนปีกตัวใหญ่กว่า และช่วยซ้อนในเพนต์เป็นบางจังหวะ โดยไม่หลุดจากหลัก spacing เกมรับของทีม
• ในหลายเพลย์ออฟซีรีส์ เขามักถูกวางให้ตามประกบปีกตัวหลัก และทำได้ดี จนได้รับเลือกติดทีม NBA All-Defensive Second Team ในฤดูกาล 2016-17 ตราประทับว่าชื่อของเขา ไม่ใช่แค่ shooter แต่คือ perimeter defender ตัวจริงคนหนึ่งของยุคนั้น

หากมองเทียบกับ 3&D รุ่นก่อน กรีนคือเวอร์ชันที่เพิ่มความคล่อง และความหลากหลายในการชู้ตสาม แต่มาในยุคที่เกมรุกของลีกเร็วขึ้น ชู้ตเยอะขึ้น และผู้เล่นริมเส้นต้องรับมือกับ ball-handler ที่สกิลสูงกว่าเดิมหลายเท่า การยืนหยัดในบทบาทเกมรับระดับนี้ตลอดสิบกว่าปี จึงไม่ใช่เรื่องเล็กเลย

ด้านที่ถูกพูดถึงน้อยมากของแดนนี่ กรีนคือความเป็น “แพะรับบาปจำเป็น” ในบางเหตุการณ์ใหญ่ๆของทีม ที่เขาเล่นให้ โดยเฉพาะจังหวะชู้ตพลาดในเกม 5 รอบชิงฯ 2020 กับเลเกอร์ส ที่ทำให้บางคนตีความว่าเขา “ไม่แกร่งพอ” สำหรับช่วงเวลาการชู้ตปิดซีรีส์

ทั้งที่ความเป็นจริง เกมบาสเต็มไปด้วยตัวแปร และการพลาดหนึ่งช็อต ไม่ได้ลบล้างคุณค่าทั้งฤดูกาลของผู้เล่นคนหนึ่งได้เลย แต่ยุคโซเชียลมีเดีย ทำให้เสียงวิจารณ์ดัง และคมขึ้นอย่างมาก กรีนเคยพูดถึงประเด็นนี้ ในหลายช่วงของเส้นทางอาชีพ

เขามองว่าผู้เล่น ต้องเรียนรู้การปกป้องสภาพจิตใจตัวเอง ไม่อ่านทุกคอมเมนต์ ไม่เอาทุกเสียงมานั่งจำ แต่ก็ต้องไม่ปฏิเสธความรับผิดชอบในสนามด้วย เขาเลือกตอบโต้ด้วยการ “เตรียมตัวให้ดีกว่าเดิม” มากกว่าการปะทะด้วยถ้อยคำ