แฟรงเกนสไตน์ หรือ Frankenstein [1] เรียกได้ว่าเป็นอสูรกายที่มีชื่อเสียง และได้รับความนิยมมาอย่างยาวนาน ซึ่งเป็นนวนิยายโกธิค ซึ่งเรียบเรียงโดยนักเขียนชาวอังกฤษ แมรี เชลลีย์ โดยได้รับแรงบันดาลใจ มาจากการพูดคุยกับกลุ่มเพื่อนสนิทสามคน จากการแข่งขันเล่าเรื่องสยองขวัญ
หลายท่านอาจจะคุ้นเคยปีศาจ หรืออสูรกายจากชิ้นส่วนมนุษย์ตัวนี้ แฟรงเกนสไตน์ เพราะรูปร่างที่อัปลักษณ์ แถมยังมีน็อตที่หัว จึงทำให้ผู้คนต่างหวาดกลัว แถมยังมีพละกำลังที่เหนือมนุษย์ทั่วไป จึงทำให้มีแต่คนรังเกลียดอสูรตนนี้
แต่ในความเป็นจริง ที่มาของชื่อปีศาจร้ายตนนี้ มาจากชื่อของเมืองในประเทศเยอรมัน โดยมีเรื่องเล่ามาจากชีวิตของ วิกเตอร์ ที่มีอาชีพศัลยแพทย์ เขามีความสนใจเกี่ยวกับร่างกายของมนุษย์ และวิทยาศาสตร์ วันนึงเขาได้นำเศษชิ้นส่วนมนุษย์ หรือคนตาย จากสุสาน นำมาเย็บต่อกัน
หลังจากนั้นได้นำไฟฟ้า ช็อตเข้าไปในศพ จนเกิดเป็นอสูรกาย แฟรงเกนสไตน์ ให้มีชีวิตขึ้นมานั่นเอง แต่ในความเป็นจริง เขาไม่ได้ตั้งใจให้มันมีชีวิต เพียงแค่ทำตามความคึกคะนองของตนเอง ของวัยรุ่นคนนึงเท่านั้น สิ่งที่เขาได้สร้างให้มันมีชีวิต กลับมาแต่ความทรมาน ความลำบาก แถมหน้าตายังอัปลักษณ์อีกด้วย
เขารู้สึกผิด ที่สร้างอสูรกายตนนี้ แล้วทำให้มันมีแต่ความทุกข์ ทำให้ วิกเตอร์ ถูกหลอกหลอนด้วยความรู้สึกผิด และเกิดคำถามจากปีศาจตนนี้ ว่าทำไมถึงสร้างมันขึ้นมาด้วยความไม่ได้ตั้งใจ ทำให้มันเกิดมาทำไม ทำไมถึงต้องให้มันมีชีวิตบนโลกใบนี้ จึงทำให้ทั้งสองมีความทุกข์เหมือนกัน
เรื่องน่าเศร้าครั้งแรกของเธอ เกิดขึ้นจากการสูญเสียแม่ หลังจากคลอดเธอ ด้วยอาการติดเชื้อ พ่อของเธอนั้น ก็ได้ไปแต่งงานและมีภรรยาคนใหม่ เมื่อตอนที่เธออายุเพียง 4 ขวบเท่านั้น เธอไม่สามารถสนิทกับแม่เลี้ยงคนใหม่ได้ จึงทำให้เธอมีแต่ความทุกข์
และเมื่อเธอพบเจอกับความรัก กับ เพอร์ซี แต่เป็นรักนอกสมรส ซึ่งเป็นเรื่องที่สังคมสมัยนั้นไม่มีการยอมรับ จึงทำให้ทั้งคู่หนีตามกันไปนั่นเอง จุดเริ่มต้นของเรื่อง เมื่อเธอและเพื่อนสนิทอีก 3 คน ได้พูดคุยกันในหัวข้อ ปรัชญา และการทดลองไฟฟ้ากับร่างกายมนุษย์
แมรีรู้ถึงเรื่องราวความสยองขวัญ จากเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพอร์ซีจึงได้แนะนำให้เธอเขียนนวนิยาย เกี่ยวกับนักศึกษาศาสตร์ ที่มีความทะเยอทะยาน จากความฝันของเธอ ไปปรากฏในนวนิยาย โดยใช้ชื่อว่า แฟรงเกนสไตน์ ซึ่งใช้เวลาในการเขียนถึง 9 เดือน จนนวนิยายของเธอได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว
แต่ความเศร้าก็กลับมาเยือนเธออีกครั้ง เมื่อเพอร์ซีเสียชีวิตจากเรือล่ม เพื่อนของเธอ ไบรอน เสียชีวิตจากอาการป่วย ซึ่งครอบครัวหรือคนรอบข้าง ต่างจากไปในเวลาที่ใกล้เคียงกัน ถึงแม้งานเขียนของเธอจะโด่งดัง แมรีก็เป็นนักเขียนหญิง ที่ไม่ได้รับการยอมรับจากสังคม เพราะความสัมพันธ์ส่วนตัวของเธอ
Frankenstein ตามที่ตำนานได้กล่าวเอาไว้ว่า ลักษณะของมันคล้ายกับผีดิบ ซึ่งจะมีร่างกายที่ใหญ่โต หน้าเหลี่ยม ๆ หัวโต และมีจุดเด่นที่ขยับของอสูรตนนี้ จะมีแท่งเหล็กที่คล้ายกับน็อตตัวใหญ่ ๆ 2 ตัว ปักอยู่ที่ขมับทั้งสองข้าง ใบหน้าเป็นแผล และมีรอยเย็บ มีท่าทางการเดินที่น่ากลัว
แต่สิ่งที่ทำให้อสูรกายตนนี้ร้องไห้ เมื่อผู้ที่ให้กำเนิดชีวิตของมัน วิกเตอร์ เสียชีวิตลง แต่ก็เป็นฝีมือของมันนั่นเอง เมื่อผู้ที่ให้กำเนิดของมันเสียชีวิต ทำให้มันสูญเสียเหตุผล การที่มันจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกทำไม มันร้องไห้ด้วยความสำนึกผิด
สิ่งที่ผีดิบตนนี้กลัวมากที่สุด ก็คือไฟ เพราะในช่วงที่มันเห็นสิ่งนี้เป็นครั้งแรก มันชื่นชอบ ไม่ว่าจะเป็น แสงสว่าง สีสัน ความอบอุ่นของไฟ แต่พอมันได้ลองสัมผัส กลับทำให้มันเจ็บปวด เป็นแผล มันจึงคิดว่าเป็นสิ่งที่หลอกลวง และทำให้มันเกลียดไฟตลอดทั้งชีวิต
ทั้งผู้ที่สร้าง วิกเตอร์ และอสูรกาย แฟรงเกนสไตน์ ต่างได้รับความเดือดร้อน เกิดขึ้นจากความคึกคะนอง ความอยากรู้อยากเห็น ทั้งสองต่างโหยหา และต้องการมีชีวิตที่มีความสุข ทำทุกอย่างที่ตนเองต้องการ ถึงแม้จะเกิดการสูญเสีย หรือเผชิญหน้ากับความหวาดกลัว และความสยองขวัญที่เกิดขึ้นกับชีวิตจนถึงที่สุด
เรื่องราวของนวินิยาย ก็ได้ดำเนินมาถึง 200 ปี ทุกชีวิตที่มีการสูญเสีย แต่อสูรกายตนนี้ ก็ยังคงมีชีวิตเป็นอมตะ และคอยเปิดโลกความรู้ใหม่ ให้ผู้คนได้รู้ถึงการมีความคิดนอกกรอบ ซึ่งเป็นความท้าทายของการมีชีวิต และเป็นบทเรียนสำคัญให้กับทุกคนที่หวังต้องการเอาชนะธรรมชาติ