โปรไฟล์ ชาร์ลส์ กรีน นักวิ่งระยะสั้นสหรัฐฯ

J. Kanji
11 พ.ย. 25
16:18
13 views

โปรไฟล์ ชาร์ลส์ กรีน หนึ่งในนักวิ่งระยะสั้น ผู้เป็นตำนานของสหรัฐอเมริกา เขาคือคนที่รวมความเร็ว ความมีวินัย และความมุ่งมั่นไว้ในตัวเดียวกัน เส้นทางของเขา เริ่มจากลู่วิ่งโรงเรียนมัธยม จนถึงจุดสูงสุดในโอลิมปิก ที่เม็กซิโกซิตี ปี 1968 ที่เขาคว้าเหรียญทอง และเหรียญทองแดง มาอย่างภาคภูมิ

จากสนามโรงเรียนสู่ เส้นทางนักวิ่งระดับชาติ

Nebraska Years จุดเริ่มของตำนานความเร็ว
“Night of Speed” ค่ำคืนที่โลกจารึกชื่อชาร์ลส์ กรีน

Mexico City 1968 ปีทองและเหรียญแห่งศักดิ์ศรี

สไตล์ความเร็ว และเทคนิคในแบบกรีน
ชีวิตหลังเส้นชัย จากลู่วิ่งสู่บทบาทผู้ให้

สรุปเรื่องราวของ โปรไฟล์ชาร์ลส์ กรีน

กรีนได้เหรียญอะไรในโอลิมปิก ?
จุดเด่นที่สุดของกรีน ในฐานะนักวิ่งคืออะไร ?

จากสนามโรงเรียนสู่ เส้นทางนักวิ่งระดับชาติ

Charles Greene เกิดเมื่อวันที่ 21 มีนาคม 1945 ที่เมืองไพน์บลัฟ รัฐอาร์คันซอ ก่อนจะย้ายมาอยู่ที่ซีแอตเทิล รัฐวอชิงตัน เขาเริ่มต้นเส้นทางนักวิ่ง ตั้งแต่มัธยมที่โรงเรียน O’Dea High School ที่นั่นเขาได้แสดงพรสวรรค์ ด้วยการคว้าแชมป์วิ่ง 100 และ 220 หลาในระดับรัฐช่วงปี 1962–1963

การฝึกซ้อมที่หนัก และการมีระเบียบวินัยตั้งแต่เด็ก ทำให้เขาเข้าใจว่าความเร็ว ไม่ได้มาจากแรงเท่านั้น แต่ต้องอาศัยจังหวะ และสมาธิร่วมกัน ความโดดเด่นนี้ ทำให้เขาได้รับทุนเข้าสู่มหาวิทยาลัย และกลายเป็นก้าวแรก ของการเดินทางสู่ระดับโลก (31 ตุลาคม 2025) [1]

Nebraska Years จุดเริ่มของตำนานความเร็ว

เมื่อเข้าสู่มหาวิทยาลัย Nebraska–Lincoln กรีนกลายเป็นหัวใจของทีม Huskers เขาไม่เพียงคว้าแชมป์ NCAA ระยะ 100 หลา 3 ปีติดต่อกัน (1965–1967) แต่ยังสร้างชื่อเสียงในสนามแข่งในร่ม ด้วยการคว้าแชมป์ 60 หลาอีก 3 สมัยซ้อน ความสำเร็จเหล่านี้ ทำให้เขา เป็นที่รู้จักในวงการในฐานะนักวิ่ง ที่มีความสม่ำเสมอสูง

ช่วงเวลานั้น กรีนพัฒนาเทคนิคการออกตัว การคุมลมหายใจ และการทรงตัวได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขามักใช้เวลาหลังฝึกซ้อม เพื่อวิเคราะห์ท่าวิ่งของตัวเอง ทีละเฟรมจากวิดีโอ ซึ่งถือว่าเป็นแนวทางที่ล้ำสมัยในยุค 60s การทุ่มเทในทุกรายละเอียด ทำให้เขากลายเป็นนักวิ่งแถวหน้า และถูกเรียกตัว เข้าสู่ทีมชาติสหรัฐฯ ในที่สุด

“Night of Speed” ค่ำคืนที่โลกจารึกชื่อชาร์ลส์ กรีน

วันที่ 20 มิถุนายน 1968 คือวันที่โลกจำชื่อของชาร์ลส์ กรีนได้ขึ้นใจ คืนที่ซาคราเมนโต รัฐแคลิฟอร์เนีย เขาทำเวลา 9.9 วินาทีในระยะ 100 เมตร ซึ่งเทียบเท่าสถิติโลก ในเวลานั้น การแข่งขันครั้งนั้นถูกเรียกว่า “Night of Speed” เพราะนักวิ่งถึงสามคน สามารถทำเวลาระดับโลกพร้อมกัน (24 สิงหาคม 2003) [2]

กรีนคือหนึ่งในนั้นที่โดดเด่น ด้วยการออกตัวรวดเร็ว และรักษาความเร็วได้จนถึงเส้นชัย นักข่าวกีฬาในเวลานั้น ถึงกับบันทึกว่า “เสียงสตาร์ทยังไม่ทันจาง เสียงลมหายใจของเขา ก็ถึงปลายสนามแล้ว” เหตุการณ์นี้ ทำให้เขากลายเป็นตัวเต็ง ทีมชาติสหรัฐฯ ก่อนเข้าสู่โอลิมปิก ในปลายปีนั้น

Mexico City 1968 ปีทองและเหรียญแห่งศักดิ์ศรี

ปี 1968 เป็นปีทองของกรีน เขาได้ลงแข่งขันในโอลิมปิกฤดูร้อน ที่กรุงเม็กซิโกซิตี เขาเป็นแรงบันดาลใจ ให้นักวิ่งรุ่นหลังของสหรัฐฯ อย่าง เทียนน่า บาร์โตเลตต้า (Tianna Bartoletta) และสร้างผลงาน ได้อย่างยอดเยี่ยม เป็นปีที่ทุกคนจดจำว่าเขา แสดงศักยภาพสูงสุด ทั้งในด้านความเร็ว และความกล้าใจของนักกีฬา

วิ่ง 100 เมตรชาย: กรีนคว้า เหรียญทองแดง ด้วยเวลา 10.07 วินาที (Hand Time 10.0 วินาที) โดยเฉือนคู่แข่ง เพียงเสี้ยววินาทีในรอบชิง และแสดงให้เห็นถึงสปิริตของนักกีฬา ที่ต่อสู้ถึงที่สุด แม้มีอาการบาดเจ็บเล็กน้อย จากรอบก่อนหน้า
วิ่งผลัด 4×100 เมตรชาย: เขาวิ่งเป็นไม้แรก ของทีมชาติสหรัฐฯ และส่งต่อไม้ ได้อย่างแม่นยำ ทีมของเขาทำเวลาได้ 38.24 วินาที คว้า เหรียญทองโอลิมปิก พร้อมสถิติโลกใหม่ ในขณะนั้น

หลังการแข่งขัน กรีนได้รับการยกย่องว่าเป็น “เครื่องยนต์เปิดเกมที่สมบูรณ์แบบ” ของทีมผลัดชุดประวัติศาสตร์นี้ เขาแสดงให้เห็นถึงความแม่นยำ และความมั่นใจในการเริ่มต้น ที่ช่วยปูทางสู่ชัยชนะของทีมสหรัฐฯ ได้อย่างสมบูรณ์แบบ (26 มิถุนายน 2025) [3]

สไตล์ความเร็ว และเทคนิคในแบบกรีน

กรีนไม่ใช่นักวิ่งที่รูปร่างใหญ่ แต่เขามี “เทคนิค” ที่เหนือชั้น เขาออกตัวได้เร็ว เพราะใช้แรงระเบิด จากขาอย่างเต็มที่ และสามารถคุมการแกว่งแขน ให้สัมพันธ์กับจังหวะการก้าวขา ได้อย่างแม่นยำ เขามักพูดกับเพื่อนร่วมทีมว่า “ความเร็วไม่ได้อยู่ที่ขา แต่อยู่ที่สมองและหัวใจ”

จุดเด่นของเขา คือการรักษาความเร็วในช่วงกลางสนาม ได้ดีกว่าคู่แข่งจำนวนมาก การวิ่งของกรีน เต็มไปด้วยความมั่นใจ จังหวะที่มั่นคง และความนิ่งทางอารมณ์ แม้ในรอบชิงโอลิมปิก ที่เต็มไปด้วยแรงกดดัน เขายังสามารถรักษาความเร็ว ได้จนเข้าเส้นชัย เป็นอันดับสามของโลก

ชีวิตหลังเส้นชัย จากลู่วิ่งสู่บทบาทผู้ให้

หลังโอลิมปิก 1968 กรีนไม่ได้หายไปจากวงการกีฬา เขาเข้ารับราชการ ในกองทัพบกสหรัฐฯ และได้รับยศพันตรี (Major) ระหว่างนั้นเขาทำหน้าที่ เป็นโค้ชให้ทีมวิ่ง All-Army รวมถึงสถาบันการทหาร West Point

เพื่อถ่ายทอดประสบการณ์ ให้กับนักวิ่งรุ่นใหม่ เขาเคยให้สัมภาษณ์ว่า “ผมอยากเห็นเด็ก ๆ วิ่งต่อในเส้นทางที่ผมเคยวิ่ง แต่ไม่ใช่เพื่อเหรียญ แต่เพื่อเรียนรู้ว่า ความพยายามคืออะไร”

หลังเกษียณ เขายังคงอยู่ในวงการกีฬา โดยร่วมงานกับองค์กร Special Olympics International เพื่อสนับสนุนผู้พิการทางสติปัญญา ให้เข้าถึงกีฬาอย่างเท่าเทียม นอกจากนี้ เขายังเป็นโค้ชในโรงเรียนมัธยม ในรัฐเนแบรสกา ถ่ายทอดแรงบันดาลใจ ให้เยาวชนรุ่นใหม่เสมอ

สรุปเรื่องราวของ โปรไฟล์ ชาร์ลส์ กรีน

กรีนคือนักวิ่งที่สอนให้โลกรู้ว่า “ความเร็วที่แท้จริงไม่ใช่แค่ การวิ่งให้ไวที่สุด แต่คือการไม่หยุดพัฒนา” เขาไม่เพียงทิ้งชื่อไว้ ในโอลิมปิก แต่ยังทิ้งแนวคิดเรื่องวินัย ความรับผิดชอบ และการแบ่งปันไว้กับคนรุ่นหลัง เขาคือแรงบันดาลใจ ของนักวิ่งทั่วโลก ที่เชื่อในพลังแห่งความพยายาม

กรีนได้เหรียญอะไรในโอลิมปิก ?

เขาได้ เหรียญทอง จากวิ่งผลัด 4×100 เมตร และ เหรียญทองแดง จากวิ่ง 100 เมตรในโอลิมปิกปี 1968 ที่เม็กซิโกซิตี โดยในรอบผลัด เขาวิ่งเป็นไม้แรก และช่วยปูทางให้ทีมสหรัฐฯ ทำลายสถิติโลก ส่วนการแข่งขันเดี่ยว เขาแสดงให้เห็นถึงความนิ่ง และยังคงรักษาความเร็วได้ จนจบเส้นชัยได้อย่างยอดเยี่ยม

จุดเด่นที่สุดของกรีน ในฐานะนักวิ่งคืออะไร ?

คือ “การออกตัวที่รวดเร็ว และจังหวะที่นิ่ง” เขาสามารถควบคุมร่างกายได้แม่นยำ ในช่วงเสี้ยววินาทีที่สำคัญที่สุด ของการแข่งขัน ทำให้การเร่งต้นของเขา เหนือกว่าคู่แข่ง ความสามารถนี้ เกิดจากการฝึกซ้อมอย่างมีระบบ เขาเน้นความละเอียด ในทุกการเคลื่อนไหว ตั้งแต่การวางเท้าบนบล็อก จนถึงการหายใจจังหวะสุดท้าย ก่อนเข้าเส้นชัย