โรดีเชียนริดจ์แบ็ค หมาหน้าเข้ม ที่ไม่ค่อยมีให้พบ ในบ้านเรา ซึ่งเป็นสัตว์ ที่นิยมเลี้ยง ในต่างประเทศ โดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อใช้ในการล่าสัตว์ แม้กระทั่งสิงโต แต่ในปัจจุบัน ความนิยมเลี้ยงน้อยลง ด้วยสภาพแวดล้อม ที่เปลี่ยนแปลง ไปตามกาลเวลา
โรดีเชียนริดจ์แบ็ค (Rhodesian Ridgeback Dog) เป็นหมาพันธุ์ดั้งเดิม ที่ถูกพัฒนาขึ้น โดย FR Barnes จากเมืองบูลาเวย์ ในปี ค.ศ. 1922 เกิดการเพาะพันธุ์ ครั้งแรกขึ้น ในแอฟริกาใต้ ในปี ค.ศ. 1927 ได้รับการยอมรับ จากสหภาพสุนัข แห่งแอฟริกาใต้ ซึ่งเป็นหมา ที่มีความสามารถ ในการล่าสิงโต ในยุคอาณานิคม [1]
โรดีเชียนริดจ์แบ็คมีขนสั้นคล้ายกับ หมาคาตาลบูรัน มีสันหลังนูน ขนหนาแน่น ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ แถมยังลื่น และเงางาม สีขนที่พบ ได้แก่ สีน้ำตาลอ่อนถึงแดงอ่อน จมูกมักจะเป็นสีดำ ปากและหูมีสีเข้ม อายุโดยเฉลี่ย ประมาณ 10 – 12 ปี รายละเอียดของขนาดตัว มีดังนี้
ลักษณะภายนอก
ที่มา: Rhodesian Ridgeback [2]
โรดีเชียนริดจ์แบ็คเป็นหมา ที่มีความฉลาด ซื่อสัตย์ เข้ากับเด็กได้ ไม่ชอบเข้าใกล้ คนแปลกหน้า หากได้รับการฝึกฝน ให้เข้าสังคม ตั้งแต่ยังเล็ก จะทำให้มัน เข้าสังคมได้ดี มีความแข็งแกร่ง ด้านจิตใจ แต่ก็ซ่อนไปด้วย ความอ่อนโยน ผู้เลี้ยงจึงไม่ควร ใช้อารมณ์ที่รุนแรง กับน้องหมา
การเลี้ยงโรดีเชียนริดจ์แบ็ค ให้มีสุขภาพดีนั้น เป็นเรื่องที่ไม่ยาก แต่ก็ควรศึกษาข้อมูล ด้านนิสัย และการดูแล สุขภาพเบื้องต้นให้ดี เพื่อให้น้องหมา เติบโตได้อย่างมีความสุข ลดโอกาส การเกิดอาการเจ็บป่วย และให้มันมีสุขภาพ ที่แข็งแรง ตลอดช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่
โรดีเชียนริดจ์แบ็คเป็นหมา ที่มีความแข็งแกร่ง มักจะถูกใช้งาน เกี่ยวกับการเดินป่า ในยุคก่อน เป็นสายพันธุ์ที่พัฒนาขึ้นมา ให้มีศักยภาพมากขึ้น แต่ถึงจะได้รับ การพัฒนามาแล้ว ก็ยังมีเรื่องน่าเป็นห่วง ด้านสุขภาพ ที่เกิดจากพันธุกรรม ซึ่งข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพ มีดังนี้
1. โรคทางพันธุกรรม
การดูแลน้องหมาอย่างดี ตั้งแต่ยังเล็กจะช่วยเสริมสร้าง ให้มันมีภูมิคุ้มกันที่ดีขึ้น รวมถึงช่วยลด การเกิดโรคประจำตัว แต่ก็มีบางโรค ที่ไม่สามารถ ป้องกันได้ เช่น ภาวะสะโพกเสื่อม ไซนัส ข้อศอกเสื่อม ต่อมไทรอยด์ และความผิดปกติ ของดวงตา เป็นต้น
2. การออกกำลังกาย
โรดีเชียนริดจ์แบ็คเป็นหมา ที่ชอบในการออกกำลังกาย อยู่ในระดับปานกลาง การได้เดินเล่น วิ่งเล่น หรือทำกิจกรรมกลางแจ้ง จะช่วยให้มัน มีสุขภาพใจ และสุขภาพกายที่ดีขึ้น ช่วงเวลาที่เหมาะสม สำหรับการออกกำลังกาย คือ 40 นาทีต่อวัน อาจจะแบ่งเป็นช่วงเช้า 20 นาที และช่วงบ่าย 20 นาทีก็ได้
สรุป โรดีเชียนริดจ์แบ็ค เป็นหมาหายาก ที่มีราคาสูง แม้ว่ารูปร่าง จะไม่น่าหลงใหล เหมือนหมาขนยาว แต่ก็มีความสามารถ และเก่งในการล่าสัตว์ ซึ่งความนิยมเลี้ยงน้อยลง ในช่วงหนึ่ง จึงเป็นสาเหตุ ทำให้เกิดการขยายพันธุ์น้อยลง และค้นหาได้ยากขึ้น ในปัจจุบัน