Menu
Radish หรือ แรดิช เป็นผักหัว ที่มีลักษณะโดดเด่น และรสชาติเฉพาะตัว ที่ให้ความกรอบ และรสเผ็ดเล็กน้อย ซึ่งทำให้เป็นที่ชื่นชอบในทั่วโลก ในบทความนี้ เราจะพาทุกท่าน ไปสำรวจทุกด้านของแรดิช ตั้งแต่ที่มา การเพาะปลูก ไปจนถึงวิธีการนำมาใช้ในการประกอบอาหาร
แรดิช สามารถปลูกได้ง่าย และเติบโตเร็ว โดยมักปลูกในดินร่วนซุย ที่มีการระบายน้ำดี มักปลูกในอากาศที่เย็น และใช้เวลาจากการปลูก จนถึงการเก็บเกี่ยวเพียง 3-4 สัปดาห์ สามารถปลูกได้ทั้งในฤดูใบไม้ผลิ และฤดูใบไม้ร่วง ในแถบอากาศหนาว และปลูกได้ตลอดทั้งปี ในพื้นที่ที่มีอากาศอบอุ่น
ปริมาณการผลิตแรดิช ทั่วโลกประมาณ 7 ล้านตันต่อปี ซึ่งคิดเป็นประมาณ 2% ของการผลิตทั้งหมดของโลก ประเทศที่ผลิตแรดิชปริมาณมาก ได้แก่ จีน, ญี่ปุ่น, และ เกาหลีใต้ แรดิชเป็นผักที่มีความสำคัญ ในหลายประเทศ โดยเฉพาะในเอเชียตะวันออก [1]
แรดิช เป็นผักหัวในตระกูล Cruciferae ซึ่งเป็นตระกูลเดียว กับกะหล่ำปลี และ broccoli มีหลายสายพันธุ์ ที่มีขนาด สี และรูปร่างที่แตกต่างกัน จากขนาดเล็กสีแดงไปจนถึงขนาด ใหญ่สีขาว ส่วนใหญ่มักพบลักษณะลูกทรงกลมเล็ก เปลือกนอกสีแดง เนื้อด้านในสีขาว
แรดิช มีถิ่นกำเนิดในตะวันออกไกล โดยมีหลักฐานการใช้แรดิช ในอียิปต์โบราณก่อนปี 2700 ปีก่อนคริสตกาล และได้แพร่กระจายไปยังยุโรป และอเมริกา ตามการเดินทางของพ่อค้า และนักสำรวจ
แรดิช อุดมไปด้วยวิตามิน C, โพแทสเซียม และแร่ธาตุอื่นๆ ช่วยในการย่อยอาหาร และมีฤทธิ์เป็นยาระบายเบาๆ การรับประทานแรดิช ยังช่วยลดความเสี่ยงของการเกิดโรคหัวใจ และมะเร็งบางชนิด แหล่งข้อมูลที่ 1 ระบุว่า แรดิชปริมาณ 1 ถ้วย หรือ 116 กรัม มี 19 Calories
ที่มา: Radish [2]
แหล่งข้อมูลที่ 2 ระบุว่า แรดิชปริมาณ 1 ถ้วย หรือ 116 กรัม มี 19 Calories
ที่มา: พลังงานและสารอาหารจาก Radishes [3]
ข้อมูลทั้งสองแหล่ง มีความตรงกันค่อนข้างสูง เมื่อเทียบค่าสารอาหารหลักๆ แต่แหล่งที่ 2 ให้ข้อมูลที่ครอบคลุมมากกว่า เกี่ยวกับวิตามิน และแร่ธาตุ ที่พบในแรดิช ข้อมูลนี้สามารถช่วยให้เข้าใจ คุณค่าทางโภชนาการ ของแรดิชได้ดียิ่งขึ้น
แรดิช ไม่เพียงแต่เพิ่มสีสัน และรสชาติให้กับอาหาร แต่ยังมีประโยชน์มากมาย ที่ช่วยในการดูแลสุขภาพให้ดีขึ้น ทั้งยังง่ายต่อการเพาะปลูก และการเตรียมอาหาร ทำให้เป็นทางเลือกที่น่าสนใจ สำหรับการเพิ่มความหลากหลายในมื้ออาหาร
